Bana otobus çarptı
Gözüm karardı yıgıldım yere
Sonra aydınlandı her yer
Gördüm birden önümde koşan çoçukları
Yüzleri al al,güneş gibi
Teyzeleri gördüm ellerinde örgü
Amcalar,dedeler oturmuş muhabbette
Önlerinde güvercinler var
Sakin sessiz onları dinlemekte
Farkettinler beni
Bana döndü yüzleri
Gözlerim kamaştı
Buyur ettiler içeri
Burda dediler babanda
Dondum kaldım
Dilim kurudu
Hasılı geliyim
Diyemedim
Kapandı gözüm
Açıldı karanlıga
Bir yüz aydınlatı her yanı
Oglum dedi
İçim cız etti
Açtım gözlerimi
Aynı cennet bahçesinde
Teyzelerin yüzü
Onlar gibi nur içinde
Sarıldı bana
Cennet koktu her yer
Ruhuma huzur
Ayaklarıma derman geldi
Benim Annem cennetmiş
Aklım başıma geldi
Kaydol:
Kayıt Yorumları
(
Atom
)
0 yorum:
Yorum Gönder